عوامل مؤثر بر رعایت اصول زیست محیطی در تعاونیهای کشاورزی استانهای کرمانشاه و ایلام

هدف این مطالعه بررسیعوامل مؤثر بر رعایت اصول زیست­محیطی در تعاونیهای کشاورزی استانهای کرمانشاه و ایلام با تکیه بر نظریه رفتار برنامه­ریزی شده است. حجم نمونه آماری با استفاده از فرمول کوکران 141 نفر از مدیران تعاونیهای کشاورزی استانهای فوق برآورد شد. جهت گردآوری اطلاعات، از مقیاس اصلاح شده­ پارادایم نوین محیطی و پرسشنامه­ محقق ساخته استفاده شد. به منظور بررسی روایی محتوایی پرسشنامه از نظر استادان گروه ترویج و توسعه­ روستایی دانشگاه رازی و جهت سنجش پایایی پرسشنامه از ضریب آلفای کرونباخ استفاده شد که میانگین این ضریب برای متغیرهای مطالعه 8/0 و نشاندهنده پایایی پرسشنامه بوده است. به منظور تجزیه و تحلیل داده­ها، از آزمونهای مقایسه­ میانگین جامعه (t تک گروهی)، تحلیل همبستگی پیرسون، رگرسیون چندگانه و رگرسیون خطی ساده بهره گرفته شد. مطابق یافته­ها، میانگین متغیر رعایت اصول زیست­محیطی 39/2 و پایین­تر از حد متوسط محاسبه شد، در حالی­که میانگین قصد رعایت اصول زیست­محیطی 23/3 و بالاتر از حد متوسط برآورد گردید. همچنین متغیرهای نگرش زیست­محیطی، تبعیت از الزامات قانونی، دسترسی به آموزشهای غیررسمی زیست­محیطی و دانش زیست محیطی 35 درصد از تغییرات قصد رعایت اصول زیست­محیطی را تبیین کردند، با این حال نگرش زیست­محیطی تأثیر بیشتری داشته است و لذا می­توان از طریق یک برنامه­ همه­جانبه و کمپین آموزشی نسبت به اصلاح و ارتقای نگرش­ ­زیست­محیطی مدیران تعاونیهای­ کشاورزی اهتمام ورزید.